ROPOMACICZE                                <--WRÓĆ              

Ropomacicze jest to jednostka chorobowa polegająca na gromadzeniu się wydzieliny gruczołowej wewnątrz macicy. Z czasem wydzielina ta (np. po cieczce) ulega zakażeniu i pojawia się ropa, która wypełnia światło narządu, czasami powiększając je do bardzo dużych rozmiarów. Dopóki nie dochodzi do zatrucia organizmu toksynami bakterii znajdujących się w macicy, czy rozwarcia szyjki macicznej, rozpoznanie może być trudne ze względu na brak objawów klinicznych. Schorzenie to najczęściej dotyczy suk, ale spotykane jest również u kotek i innych gatunków zwierząt towarzyszących.

Jaka jest przyczyna?

Główną przyczyną jest zachwianie równowagi hormonalnej, w wyniku której dochodzi do nadmiernej czynności gruczołów macicznych i ich przerostu. Dochodzi jednocześnie do produkcji wydzieliny gruczołów, która ulega zakażeniu bytyjącymi wszędzie bakteriami.

Jakie są objawy?

Na początku nie ma żadnych objawów; następnie pojawiają się:

• zwiększone pragnienie i oddawanie moczu (poliuria, polidypsia)
• wymioty
• wyciek z pochwy
• apatia
• powiększony brzuch
• brak apetytu (anorexia)

W zasadzie przy pojawieniu się jednego z ww. objawów, oprócz wielu innych jednostek chorobowych, musi się wziąć pod uwagę ropomacicze. W wywiadzie należy ustalić:

• wiek - suka w średnim wieku lub stara
• kiedy zakończyła się cieczka - zakres 5-80 dni
• czy stosowano kiedyś antykoncepcję hormonalną

Objaśnienia: im więcej plusów, tym częściej występuje dany objaw.

Rozpoznanie:

Po sprecyzowaniu podejrzenia, należy dobrać odpowiednie badania dodatkowe potwierdzające lub wykluczające wstępną diagnozę. Jako rutynowe badania, należy wymienić:

• badanie cytologiczne wymazu z dróg rodnych
• badania laboratoryjne krwi (morfologia, badania biochemiczne, OB)
• USG

Leczenie:

Główną metodą terapeutyczną w przypadku kompleksu endometritis-pyometra jest zabieg chirurgiczny. Każdy właściciel zwierzęcia powinien być o tym poinformowany. Podjęcie zachowawczego leczenia wiąże się z ryzykiem niepowodzenia i wysokimi kosztami. Przy dużej wartości hodowlanej suki można podjąć się nierzadko skutecznej terapii farmakologicznej. Jednakże należy pamiętać, że schorzenie to lubi nawracać.

Leczenie zachowawcze suki powyżej 7 roku życia mija się z celem, ponieważ nawet w przypadku zaleczenia, nawrót często kończy się śmiercią pacjentki.

Leczenie chirurgiczne:

Po zdiagnozowaniu ropomacicza, należy podjąć decyzję o zabiegu chirurgicznym. W związku z tym należy ocenić stan ogólny zwierzęcia. Z jednej strony zabieg należy wykonać jak najszybciej, z drugiej strony nie każdy pacjent kwalifikuje się od razu do zabiegu chirurgicznego. Należy zawsze wykonać oprócz zwykłego badania klinicznego, badanie krwi. W przypadku takich objawów jak wysoka temperatura ciała, zaburzenia pracy nerek i/lub wątroby, czy złego stanu ogólnego spowodowanego toksemią, należy poprawić stan ogólny pacjenta.

Leczenie zachowawcze:

1. Kiedy można podjąć próbę leczenia?

• próba leczenia zachowawczego może dotyczyć suki z otwartym ropomaciczem
• leczenie powinno być nieustannie kontrolowane laboratoryjnie - cytologia + badania krwi + USG
• próbę leczenie można podjąć gdy nie występują objawy innych schorzeń, właściciel jest świadomy zagrożenia i kosztów leczenia oraz leczenie należy prowadzić w osłonie antybiotykowej

2. Tryb postępowania:

• otwarcie szyjki macicznej i zapewnienie opróżnienia macicy - prostaglandyna F 2-alfa, prostaglandyna E1 (Misoprostol) lub algepriston
• zabezpieczenie przeciwbakteryjne - Ogólnie - antybiotyki o szerokim spektrum działania. Domacicznie - sulfonamid z trimetoprimem lub antybiotyk (w zależności od wyników badania bakteriologicznego) lub wodny 0,5% roztwór jodu.
• zapewnienie regeneracji błony śluzowej macicy - wlewy domaciczne witaminy A, leki homeopatyczne

lek. wet. Jacek Ingarden

Więcej informacji: http://www.therios.strefa.pl/