Kynoterapia,
Canisterapia, (Dogoterapia) to jedna z form animaloterapii
wykorzystująca psy. Głównie działanie tego rodzaju terapii
kontaktowej polega na nawiązaniu psychicznej więzi ze
zwierzęciem, co przyspiesza leczenie lub ułatwia przejście
choroby.
Popularność tej formy terapii z całą pewnością zawdzięczać
można jej prostocie a zarazem szybkości i skali osiąganych
efektów. Kontakt z psem, umożliwia głęboki relaks co poprawia
samopoczucie chorego a to z kolei motywuje do podjęcia walki z
chorobą. Pies, który nie ocenia, nie przygląda się pogardliwie,
niczego nie wymaga i jest ogromnie cierpliwy stymuluje chorego
do zwiększenia wysiłku fizycznego podczas ćwiczeń, wydłużenia
jego czasu co owocuje potem w poprawie stanu niepełnosprawnego.
Ćwiczenia z zastosowaniem psów można podzielić na trzy grupy:
1. Ćwiczenia przeznaczone do pogłębienia więzi psychicznej i
rozwoju dzieci niepełnosprawnych, upośledzonych umysłowo lub
mających inne zaburzenia psychiczne.
2. Ćwiczenia fizyczne z udziałem zwierząt-- przeznaczone dla
osób z dysfunkcjami narządu ruchu. .
PRZY WYŻEJ WYMIENIONYCH ĆWICZENIACH CZASEM TRUDNO ZANLEŹĆ
GRANICĘ GDYŻ PRAWIE WSZYSTKIE ĆWICZENIA DZIAŁAJĄ ZARÓWNO NA
PSYCHIKĘ JAK I NA ROZWÓJ FIZYCZNY DZIECKA.
3. Czynności, które mają na celu:
Socjalizację i uwrażliwienie (młodzież trudna, dzieci
agresywne, więźniowie, narkomani)
Ułatwienie znoszenia samotności-- pensjonariusze domów
opieki społecznej, chorzy w szpitalach, hospicjach
Czuwanie przy końcowych etapach życia-- hospicja
Naukę postępowania ze zwierzęciem-- młodzież szkolna,
przedszkola itp..
Kontakt z dziećmi z domów dziecka
Przynoszenia radości poprzez pokazywanie sztuczek, -
wszystkie wyżej
wymienione
placówki
... i każde inne mogące w jakikolwiek sposób przyczynić się
do poprawy zdrowia chorego
Adnotacja 1 i 2
Wybór ćwiczeń jest tu praktycznie nieograniczony. Podam tu kilka
najprostszych ale ich różnorodność zależy tylko od wyobraźni
prowadzącego psa.
pokazywanie
części ciała psa i nazywanie ich
Dotykanie
wyznaczonych przez prowadzącego części ciała psa
Głaskanie
Przytulanie
Rozmawianie z psem
Czesanie psa
Podawanie pokarmu z
ręki
Wołanie psa do
siebie
Prowadzenie psa na
smyczy
U dzieci nie potrafiących chodzić samodzielnie, próba
chodzenia (podnoszenia się)
z asekuracją psa
Próba wydawania komend psu (dot. Psów bardzo posłusznych,
przewodnik musi
być pewny, że pies
wykona komendę
wydaną przez dziecko)
Próba przejścia pod psem ( pies nie może się poruszyć, w
przeciwnym wypadku może spowodować to
zniechęcenie
dziecka do ćwiczeń)
Adnotacja 3
Wszystkie wyżej wymienione ćwiczenia można stosować w zależności
od wieku pacjenta. Założeniem programu dla dorosłych jest nauka
opieki i odpowiedzialności za zwierzę. Dlatego ważna jest rola
przewodnika, który opowie jak dbać o psa (lub kota). Nauczy
odpowiednich zachowań. Za zgodą placówki można podarować zwierzę
do opieki przez pensjonariuszy i co jakiś czas sprawdzać jego
stan zdrowia, kondycję. Nie należy zapominać o szczerym
poinformowaniu o stanie zwierzaka i ewentualnej pomocy gdy
objęci programem nie dają sobie rady z jego pielęgnacją.
ZABAWY Z PSEM: (autor: Edyta
Świętanowska)
Reguły gry ,które należy zawsze zachowywać:
Ø
każda zabawa musi być dostosowana do miejsca ,, gdzie odbywają
się zajęcia
Ø
każda zabawa musi być dostosowana do wieku, liczby, rodzaju
upośledzenia
dzieci
Ø
należy dopracowywać zabawy do charakteru psa
Ø
pies powinien wziąć smakołyk delikatnie
Ø
pies może skakać tylko za pozwoleniem swego opiekuna
Ø
pies może szczekać tylko za pozwoleniem swego opiekuna
Przykłady zachowań psa:
Ø
wskakiwanie i zeskakiwanie
Ø
aportowanie przedmiotów
Ø
slalom między nogami
Ø
powinien reagować na sygnały uspokajania
Ø
szukanie przedmiotów
Ø
„sprzątanie „ przedmiotów
Ø
pokazywanie przedmiotów
Ø
podawanie łapy
Ø
markować spanie ,kłaść się na boku
Ø
udawać człowieka
Ø
rolować się po podłożu
Ø
podawać łapę z odległości „ machać łapą”
Ø
balansować smakołykiem położonym na nosie ,a następnie go zjeść
Ø
balansować zabawkami
Ø
kłaniać się
Ø
odróżniać swoje przedmioty od przedmiotów innych ludzi
Ø
bawić się frisbee w obecności dorosłych.
Gry i zabawy w których, pies
występuje niesamodzielnie.
Ø
Gra w ciepło i zimno np .Kto zna psa o imieniu………
Ø
Ćwiczenia oddechowe: najpierw dzieci głęboko oddychają następnie
zaczynają oddychać miarowo i wolno a następnie zwalniają oddech
i próbują oddychać jak śpiący pies.
Ø
Pies leży w środku koła ,a jedno z dzieci stoi też w środku
koła. W kole dzieci podają sobie za plecami smakołyk. Kto
zgadnie ,gdzie jest smakołyk daje go psu, a to dziecko ,które
nie przekazało go wystarczająco sprytnie zamienia się miejscem z
dzieckiem ze środka..
Ø
Malowanie przez dzieci psów, czynności które wykonują psy
,przedmioty , które związane są z psami.
Ø
Lepienie postaci psów z plasteliny lub modeliny.
Ø
Dzieci ustawiają się w rzędzie , plecami do siebie i poklepują
się po plecach tak jak to robi się z psami. Poklepywanie
wykonuje się w różnym tempie i sile.
Ø
Następnie dzieci mówią ,które z poklepywać było przyjemne ,a
nie i dlaczego.
Ø
Głuchy telefon na „ psie tematy”.
Ø
Ćwiczenie porozumiewania się szeptem
Ø
Dzieci biorą się wzajemnie na „smycz” i spacerują.
Ø
Ćwiczenie jedzenia i picia bez użycia rąk ( z misek lub
talerzy).
Ø
Dzieci siedzą w kręgu. Każde z dzieci ma przed sobą
ciastko lub miękki cukierek.
Ø
Prowadzący opowiada historyjkę związana z psami.Za każdym
razem gdy padnie słowo PIES lub PSY dzieci chwytają słodycze.
Jeżeli któreś z dzieci zapomni zabrać słodycze to wówczas
oddaje je innemu dziecku .Tylko podarowane słodycze można
zjeść.
Ø
Dzieci siedzą na krzesłach w kręgu. Pies leży w środku.
Opiekun psa opowiada dłuższą historie o swoim psie. W momencie
,kiedy padnie imię psa wszystkie dzieci wstają z krzeseł i mówią
„ Znamy go” , a następnie znów siadają zamieniając się
miejscami.
Ø
Zgadywanka „ Co mogą robić psy?”. Dzieci w dwóch grupach.
Każda grupa
Nazywa czynność ,
którą mogą wykonywać psy , dzieci z przeciwnej grupy wykonują
tą czynność naśladując zachowania psów.
Ø
Zabawa w pakowanie kufra dla psa.” Co potrzebuje pies?”
.Nazywanie przedmiotów i
które powinien lub może mieć
pies. |